نامه نوشتی برای من، گذاشتمش رو سینه امو، هی میخونم اشک میریزم، برای تو ای بی وفا، نامه نوشتی برای من، چطوریه روزگارت، روزات چطوری میگذره ،بدون من تنها تو اون شهر غریب، نوشتی از خودم بگم ، از غصه هام، از شادی هام، نوشتی از گلت بگو، خشک شده یا سبز هنوز؟ همراه براش گرفتی یا، مثل خودت تنهاست هنوز؟ نوشتم ای عزیز من، تنهای تنهاست گل من، مثل خودم غریبه و، تو غصه هاست این گل من، نوشتی از خودت برام، دنیات قشنگ و رنگیه، دروغ میگی خوب میدونم، اشکات رو نامه چکیده، میدونم که غریب شدی، تو مثل من تنها شدی، میدونم که اسیر شدی، داری به من امید میدی، میدونم که بهار من، حالا دیگه پاییز شدی، هر وقت برام نامه دادی، یه شاخه گل توش کشیدی، این بار برام گل قشنگ، برگای زرد فرستادی، گفتم نرو پیشم بمون، دنیا دروغه گل من، نرو بمون کنار من، این دیگه معنا نداره، رفتی حالا نامه میدی، با نامه هات خوشه دلم، چی کار کنم عادتمه، منتظر تو بمونم، نامه میدم برای تو، نامه هامو نمیخونی، آخه چرا گل قشنگ، از حرف گریزونی؟ حرفام حقیقته، تلخه و سرد، نامه میدی ، چاره ای نیست، دلم به نامه هات خوشه، فقط بدون منتظره، نامه های تو میمونم.