یاران
هیچ کس اشکی برای ما نریخت ،
هر که با ما بود از ما می گریخت ،
چند روزی هست حالم دیدنیست حال من از این و آن پرسیدنیست ،
گاه بر روی زمین زل می زنم ،
گاه بر حافظ تفاءل می زنم ،
حافظ فالم را گرفت ،
یک غزل آمد که حالم را گرفت ،
ما ز یاران چشم یاری داشتیم ، خود غلط بود آنچه می پنداشتیم .
میان پنجره
اگر چه نگاه های تو
دیگر
از آن حس وحشی من نیست
هرچند
خنده های شکوفه ی سیب
دیگر عطر مرموز قلب تورا
در صورتم نسیم نمی کند
و تشنج ملتهب قلب گداخته ات
در میان خاطرم نمی رمد
و هیچ امیدی نیست تایک لحضه پس از سال ها
صدای تورا از نزدیکتر ین فاصله ی بی مثال
از گوشی منتظر ساکت
برای بار دیگر
در یک روز بی همتای بی همتا
بنوشم
و بهت مرا ببرد به تمام حرفهای ممنوع
.......
اما تو آمده ای ...
و سلام کرده ای ...
و آن جا
میان پنجره ی آبی ...
نشسته ای ......
دلم برای کسی تنگ است
دلم برای کسی تنگ است که اینجا می‌آید ودست نوشته‌هایم را می‌خواند .
کسی که تنها ردپایش یک " غریبه ........" است و بس.
کسی که او را "....................." می‌نامم.
دلم برای او تنگ است که خدا به اندازه وسعتِ چشم‌های دریائیش باران می‌بارد.
برای او که دست‌هایم در دست‌هایش جوانه زد.
برای او که عشق را به من بخشید .
همیشه از چشم گذاشتن می ترسیدم
و آن روز نوبت من بود
چشمهایم را بستم...
یک،دو،سه...
و باز کردم
تو گم شده بودی
و من پی تو می دویدم
هنوز من بی تو...
وقتی پیدایت کنم
دیگر چشمهایم را نخواهم بست
واژه های باران
نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند
مثل آسمانی که امشب می بارد....
و اینک باران
بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند
و چشمانم را نوازش می دهد
تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم
یکروز رسد...
یکروز رسد غمی به اندازهءکوه
یکروز رسد نشاط اندازهءدشت
افسانهءزندگی چنین است عزیز
درسایهءکوه باید از دشت گذشت
قدیم به عزیزم
از توی کتاب چشمات قصه ی شادی رو بردن..
من بمیرم واسه قلبت که غمو بهش سپردن..
تو نگات یه دنیا غصه س ولی رو دنیا میخندی..
پشت پا زدن به قلبت ازشون تو دل نکندی..
فصله خاموشی خورشید..
هیچکسی نموندو موندی..
واسه روشن شدن راه ارزوهاتو سوزوندی..
خسته و دلخور شدی از دست زمین و اسمون..
سکوتتو دوس ندارم..
بازم بخون بازم بخون..
اخر تموم شعرات سه تا نقطه چین میذاشتی..
من میدونم که چقدر غم پشت اون نقطه ها داشتی..
حالا قلب سرسپردت شده اواره ی باد..
تشنه ی یه حرف کهنه س..
یه جرقه واسه فریاد..
خم نکن سرت رو هیچوقت..
تو همیشه سربلندی..
حتی تو قحطی نورم دل به سایه نمی بندی..
خسته و دلخور شدی از دست زمین و اسمون..
سکوتتو دوس ندارم..
بازم بخون بازم بخون.....
دلنوشته های دلنشین
طرف یه عمر نون و ماست می خوره از ترس اینکه یه بار مجبور نباشه نون و ماست بخوره !
بعضی ها پولدار زندگی می کنن بعضی ها پولدار می میرن
هیچ بارانی رد پای خو بان را از کو چه خا طر ا تمان نخو ا هد شست...
من با دلم كِز كرده ایم ، امروز و فردا كرده ایم
در های و هوی این جهان ، با روحمان بد كرده ایم
در کشتی مشکلات به جای آنکه ناخدا باشی با خدا باش !!!!!!!!!
باور كن "من"
تنهاترین ضمیر دنیاست !
و "او"
خوشبخت ترین ضمیر دنیا چون "تو" رو دارد.......
در اینجا مینویسم
....كه ندانی
كه نخوانی
گاهی
خسته می شود دل
از شكست "من" برای ماندن "تو"
و تو نازنین تویی كه برای من .....
آه
نفسم میگیرد
در هوایی كه نفسهای تو نیست
ای خدا تو که نمیخواستی آدم سیب بخورد، درختاش را چرا کاشته بودی؟
زندگي 2 روزه که يک روزش هم جمعه است
زندگی در" رفتن"است،نه" به مقصد رسیدن"،چرا که" مقصد "پایان زندگیست.
سادگی مهر و صفا قانون انسان بودن است...
کاش قانونهایمان یک دم رعایت می شدند
تنها به یاد او...
بی تو طوفان زده دشت جنونم
صیدافتاده به خونم
تو چه‌سان می‌گذری غافل از اندوه درونم؟
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی
بی من از شهر سفر کردی و رفتی
قطره‌ای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم
تو ندیدی...
نگهت هیچ نیفتاد به راهی که گذشتی
چون در خانه ببستم، دگر از پا نشستم
گوئیا زلزله آمد، گوئیا خانه فروریخت سر من
بی تو من در همه شهر غریبم
بی تو، کس نشنود ازاین دل بشکسته صدائی
بر نخیزد دگر از مرغک پر بسته نوائی
تو همه بود و نبودی ، تو همه شعر و سرودی
چه گریزی ز بر من
که ز کوی‌ات نگریزم ، گر بمیرم ز غم دل
به تو هرگز نستیزم
من و یک لحظه جدایی؟
نتوانم، نتوانم ، بی تو من زنده نمانم
برای کسی دلتنگم که می خوام براش بمیرم
سلام مرا به وجدانت برسان
و اگر بیدار بود
بپرس چطور شبها آسوده می خوابد
وقتی سنگ هایی که در دستان توست
قلب مرا نشانه می رود؟
سلام مرا به غرورت برسان
و بدان بهای قامت بلندش تنهاییست
یه نشونه خواستم واسه قلب شکستم
خدا جواب نداد به روح خستم
یه نشونه خواستم واسه دل دیونم
خدا جواب نداد به دل میدونم
خدا جواب نداد چشم انتظار
خدا جواب بده"طاقت ندارم
برای کسی دلتنگم که می خوام براش بمیرم
جلوتر نیا
خاکستر می شوی
اینجا دلی را سوزانده اند...
ادامه مطلب
*****تمام آسمانم وقف نگاهت گل من ********
چه کسی باور کرد...
چه کسی خواهد دید مردنم را بی تو؟
گاه می اندیشم خبر مرگ مرا با تو چه کس می گوید؟
آن زمان که خبر مرگ مرا می شنوی
روی تو را کاش می دیدم..
شانه بالا زدنت را..بی قید...
و تکان دادن دست که مهم نیست زیاد..
و تکان دادن سر که:
عجب!عاقبت مرد؟افسوس...
کاشکی می دیدم...
من به خود می گویم:چه کسی باور کرد؟
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد....
ادامه مطلب
××دلم خیلی تنگ شده برات××
دلم خیلی تنگ شده برات
برای حرف زدن باهات
برای دیدنت
برای بوسیدنت
برای نوازشات
برای عشق ورزیدن هات
دیونه بازی هامون
برای...
توام دلت تنگ شده !!!
ولی برای کی ؟
برای ۱ غریبه !!!!
غریبه ای که حتما بهتر از منه و لیاقتتو داره
من لیاقتتو نداشتم!!!
غریبه !!!یه وقت عشقمو اذیت نکنی!
یه وقت ناراحتش نکنیااا
مواظبش باش
بذار همیشه خوشحال باشه
تا جام اجل نکردم نوش- هرگز نکنم تو را فراموش!
من در این شهر غریبم و
در این خاک فقیر
به کمند تو گرفتار و به دام تو اسیر
آتش عشق چنان در دلم افروخته بود
دیده گر آب نمی ریخت جگر سوخته بود
باید فراموشت کنم
چندیست تمرین می کنم
من میتوانم، می شود
آرام تلقین می کنم
کم کم ز یادم میروی
این روزگار و رسم اوست
این جمله را با تلخی اش
صد بار تمرین می کنم
ترسم که شبی از غم جانکاه بمیرم
در بستر دلسوز با آه بمیرم
آن لحظه ی آخر که عجل گفت بمیر
ای کاش تورا بینم و آنگاه بمیرم
به دلتنگی هایم دست نزن...!
من صبورم اما...
به خدا دست خودم نیست اگر می رنجم
یا اگر شادی زیبای تو را به غم غربت چشمان خودم می بندم .
من صبورم اما...
چقدر با همه ی عاشقیم محزونم!
و به یاد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل یک شبنم افتاده ز غم مغمومم
من صبورم اما...
بی دلیل از قفس کهنه ی شب می ترسم
بی دلیل از همه ی تیرگی تلخ غروب
و چراغی که تو را ، از شب متروک دلم دور کند. . . می ترسم .
من صبورم اما...
آه این بغض گران صبر چه می داند چیست
کاش می دانستی لحظه هایم بی تو تنهاست !!!!!
این روزها
آب وهوای دلم آنقدر بارانی ست
که رخت های دلتنگیم را
فرصتی برای
خشک شدن نیست
همیشــــ ه از آمدن ِ نــ بر سر کلماتـــــ ـ مـی ترسیــدَم !
نـ داشتن ِ تو ...نـ بودن ِ تو ...
نـ ماندن ِ تو ...
.
.
.
کــاش اینبــار حداقل دل ِ واژه برایــــ ـــ ـم می سوختـــــ ـــ ـ
و خبــری مـی داد از
نـ رفتن ِ تـــو ..
کاش میدانستی
لحظه هایم
بی تو تنهاست....
امید وصــل تـــو نگذاشت تا دهـــم جان !!!!!!
امید وصــل تـــو نگذاشت تا دهـــم جان را
وگـــر نه روز فراق تـــو مردن آســـان بود
خاطراتـــ ـ کودکیـم را ورق می زنــــ ـــ ـم
و یک به یک ، عکسها را با نگاهــــ ــ ـم می نوشتم
عکسهـای دوران کودکیـــم طعـــــم خوبـی دارنــد ....
" بند بند وجودمــــ ـــ ـ ..
بـه بند بند وجود تــو بستــه استــــــ ـ
با این همه بنــد
چه قــــ ـدر از هم دوریـــــــ ــــ ـم" ..
هوایت که به سرم می زند
دیگر در هیچ هوایی،
نمی توانم نفس بکشم!
عجب نفس گیر است
هوایِ بی توئی!
خدایا !!! می شود استعـــــفا دهم؟!
هر روز تکراریست
صبح هم ماجرای ساده ایست
گنجشکها بی خودی شلوغش می کنند
عمر من قد نمیدهد
به سفرت بگو کوتاه بیاید
رد پاهایم را پاک می کنم
به کسی نگویید
من روزی در این دنیا بودم.
خدایا
می شود استعـــــفا دهم؟!
کم آورده ام ...!
تو که هر روز برایم نامه می نویسی .... مگه نه ؟!!
من اگه خدا بودم...
نـتــرس از هجـــــ ـــ ـوم حـضــــــــ ــورم ..
چــــیزی جـــــز تـــنــهایی با من نیـــستــــ ـ ..
چه می شد گر دل اشفته ی من به شهر چشم تو عادت نمی کرد پرستوی نگاهت ناگهان از دل اشفته ام هجرت نمی کرد چه می شد اولین روز جدایی برایم تا قیامت شب نمی شد وجود پاک و سر شار از امیدت گرفتار سکوت و شب نمی شد